Ruimte voor Rituelen

Lieve Hilde, wijze begeleidster van mijn schrijfreis, dank je wel voor de mooie schrijfopdrachten, vergezeld van citaten en verhalen. Deze keer was de schrijfreis voor mij intenser en tegelijkertijd luchtiger dan de vorige keer. De pareltjes die ik eruit meeneem, hebben te maken met een nieuw inzicht dat ik maar moeilijk onder woorden kan brengen, en dat toch tot me is gekomen door me mee te laten voeren door het schrijven en woorden te geven aan innerlijke ervaringen.
Goed dat je aan het einde van de reis aangeeft dat ik nog niet hoef los te barsten nu. Mijn energie mag bewaren, bewaken. Want het is nog winter en de nachten zijn nog lang.
Ik keer terug naar de eerste dag, ik schreef: "Het donker voelt als een veilige plek. Een nulpunt."
Ik wil loskomen van het krampachtig bedenken wat ik nog allemaal wil en moet, maar waar ik vaak toch niet aan begin. Laat ik dat nu eens loslaten en één dag tegelijk leven. Eén mooie dag per dag waarin ik op microniveau al die grootse plannen en voornemens realiseer door kleine daden.
Laat ik in de momenten kruipen. Zonder kloktijd, zonder plan. Laat die minimomenten oneindig veel ruimte bieden om te zijn. Al zijnde te doen en al doende te zijn.
Dit inzicht heeft de schrijfreis me gebracht. Dank je wel!