De Bewuste Vrouw - Vrouwencirkel

Vrouwen!

Vrouwen kunnen elkaar zoveel geven. Wat een kracht, schoonheid en zachtheid hebben we in ons!
En hoe lastig is het soms om dat te voelen, te leven, te laten zien en te delen in verbinding.
We leven in een prachtige tijd waarin we weer mogen voelen, heksen, dansen, zingen met elkaar.
Er is veel in beweging.
Heb jij een plek waar je regelmatig kunt landen?
Een plek, een groep waar je bedding kunt ervaren, waar veiligheid en vertrouwen is, waar je op onderzoek kunt naar jezelf en de ander.
Waar je in verbinding het leven kunt vieren.
Waar je gek kunt doen en elkaar kunt vasthouden.
Mantra’s kunt zingen en boswandelingen kunt maken.
Mediteren en chocola eten.
Drummen en dansen.
Zo'n plek gaan wij creëren. Eens in de maand geven we een open vrouwencirkel. Een avond met meditatie, muziek, dans, deelronde, ritueel, kaarsjes, chocola, thee, zijn, zitten, zakken, verbinden.
Je bent zo welkom.

******************

De heksenjachten hebben iets afgedaan aan het bestaan van zusterschap. Solidariteit onder vrouwen is machtig en bedreigend voor de status quo. Door vrouwen eruit te pikken met de grootste mond of een minder zedige of vrome levenshouding dan gewenst en die ten overstaan van iedereen terecht te stellen, werd het duidelijk dat je je als vrouw maar beter gedeisd kon houden.

Loyaliteit tussen vrouwen werd bemoeilijkt omdat vrouwen werd gevraagd andere vrouwen aan te wijzen die ook bij de heksensabbat zouden zijn geweest, met de belofte van minder tortuur of wurging voordat de vlammen op de brandstapel hen konden bereiken. Ook werd het moeilijker voor vrouwen om zich in vrouwenkringen te begeven. Een samenkomst van alleen vrouwen was verdacht omdat het beschouwd kon worden als een heksensabbat.

Tegelijk met het hoogtepunt van de heksenjachten werd de bijzondere status van begijnen in de Nederlanden, Frankrijk en Duitsland afgeschaft. De begijnen (die geen echtgenoten, geen weduwen en geen nonnen waren) leefden in vrouwengemeenschappen in hofjes met een eigen huisje en moes- en kruidentuin en ontsnapten aan iedere mannelijke autoriteit.

Zo kwam een einde aan de middeleeuwse vrouwelijke subcultuur, vrouwencirkels en vrouwengemeenschappen. Iets van dit wantrouwen bij vrouwen tegenover hun seksegenoten is nog steeds in het onderbewustzijn blijven hangen, denk ik weleens. Met de herwaardering van dit archetype van de heks - de autonome, eigenzinnige vrouw - kan er iets van de oude angst en argwaan die onder vrouwen onderling gezaaid is, wegebben.
Solidariteit is wat vrouwen kan helpen om zichzelf in al hun intensiteit en eigenheid te durven laten zien, met de steun van hun zusters, en tegelijkertijd de oeroude, onbewuste angst voor afstraffing en uitsluiting in de gemeenschap te overwinnen.

Uit: De heks van Limbricht
Susan Smit