Esther Maria

Lieve lezer,

Al van jongs af aan stel ik mijzelf vragen als, wie ben ik? Wat kom ik hier doen? Wat is werkelijk waar?

Mijn leven zie ik als een grote ontdekkingsreis waarin ik mij steeds helderder kan herinneren wat mijn ware essentie is. Wat jouw ware essentie is. En dat geeft RUST, dat geeft VRIJHEID, dat geeft RUIMTE. Om tot die herinnering te komen, is het belangrijk om daar ruimte voor te maken. Voor mij betekent dat vaak de stilte in gaan. Gaan zitten. Ik sluit mijn ogen en langzaamaan valt alles weg. Is er niets meer. Een diepe RUST, een diepe ONTSPANNING waarin iets groters dan ‘ik’ zich openbaart.

En vanuit deze, noem het een staat van ZIJN, het leven LEVEN, in al zijn VOLHEID met al zijn pieken en dalen. Dat geeft het leven LEVEN. In stilte kan je zien dat alles komt en gaat, IN jou en dat NIETS wezenlijk bestaat. Deze ontdekking is MAGISCH en geeft het leven een immense glans. Het is een RIJKDOM wat in jezelf te ontdekken valt en waar niets voor nodig is. Geen goede baan, geen hoog salaris, geen mooi huis, geen nieuwe kleding, geen goede gezondheid en ook geen vakantie.

Ik was begin twintig toen ik terecht kwam bij het Boeddhistisch centrum in Amsterdam waar ik leerde om naar binnen te keren, de stilte in mezelf te ontmoeten. Wat ik nog goed weet was wat de impact van het boek van Eckhart Tolle op mij had, De kracht van het NU. Tijdens het lezen ontdekten ik voor het eerst momenten van NIETS. WOW wat een ontdekking was dat!

Lange tijd had ik momenten in STILTE nodig. Vandaag de dag zit ik nog steeds dagelijks en is het diep voedend, maar weet ik ook steeds beter de stilte in mij ruimte te geven gedurende de dagelijkse bezigheden in een jong gezin.

Ik kan mezelf er ook nog regelmatig op betrappen dat het echt lijkt alsof er dingen moeten veranderen, dat ik dingen moet hebben, zodat ik in VREDE kan zijn. Dit is natuurlijk kierewiet. In STILTE ga je zien dat het leven VOLMAAKT is met al zijn IMPERFECTIES. De STILTE laat je buigen voor het LEVEN precies zoals het is. Zonder oordeel, zonder iets te willen veranderen, zonder dat er iets weg moet, zonder dat iets moet blijven.

Op 1 januari dit jaar werd ik wakker. Ik werd al langere tijd naar het kerkje getrokken en ideeën gingen de afgelopen jaren door mijn hoofd. Deze ochtend was het anders. Een idee, zo helder, zo duidelijk. Er mogen stilteavonden georganiseerd gaan worden in de mooie Pauluskapel.

En hier is het dan. De uitnodiging om samen te komen met elkaar in STILTE. De STILTE die we ZIJN.

Iedere laatste woensdagavond van de maand in eerste instantie tot en met juni.