Dat mannen ook gewonde wezens zijn, die zich zijn gaan verschuilen achter een masker van een persona, is gewoon een feit. Mannen zijn 'gewond' geraakt in de jacht van het leven en de mal van het levensprogramma waarin de mensheid geperst wordt. Dit maakt dat mannen vaak bestempeld worden als macho, ruw en ongevoelig. In deze tijd van framing & blaming vaak zelfs overhellend naar de andere kant; mannen zijn te soft, te vrouwelijk, te slap of onbestendig. Hoe het ook zij, dit zijn mannen niet. Mannen zijn mannen in biologische zin (nog wel), maar bovenal zijn we zuiver mens. Lichtwezens die ergens onderweg het licht hebben getemperd of zelfs zijn verloren. Mooi dus dat er een mannendag is gekomen zoals Club Dogma heeft gerealiseerd. Een dag waarin iedere man welkom is, zoals hij is. Gewond en wel of niet. Iedere man, die zich man wil voelen en wil kijken naar zijn eigen manifestatie in zijn wereld, gesloten nog of al opengesteld, mag zich welkom voelen met hoe hij komt. Er is een veilige sfeer van vertrouwen en menslievendheid in de verbroedering die vanzelf voelbaar is. We zijn mannen, we zijn makkers in de strijd hier op Aarde. We zijn en blijven. Het thema 'Ik Ben en Blijf' is hier zeker op z'n plaats en voelbaar om aan het einde van de dag gesterkt weer de wereld in te gaan. Onzekerheden en kwetsuren mogen worden aangekeken en geheeld of misschien nog voorzichtig onder de ruwe bolster blijven. De kleine kwetsbare man wordt liefdevol opgenomen. Samen laten we zien dat we onder de persona allemaal helemaal niet van elkaar verschillen en dezelfde angsten kennen, maar dat we ze verschillend maskeren achter onze manifestatie. Heel worden en man zijn vol liefde naar ieder mens is wat ons te doen staat. Alles mag er zijn, want het is er al en doordat we als mannen ons licht erop los laten, heelt het. Ik ben ontroerd door de gedeelde gevoelens en liefdevol geraakt door de verbroedering. Wonden zijn wat meer geheeld en duisternis verdwijnt. Ik Ben en Blijf. Thanx Thijs
Lees meer
31 maart 2025
om
11:38