Zweethut Groenekan

Wie zijn wij?

Een aantal jaren geleden vonden wij, Anna en Mariska, elkaar in een opleiding over trauma sensitief werken. Daar startte ons reis samen. Vele opleidingen, ceremonies, sjamanistische reizen, bezoeken aan wisdomkeepers en vooral sharings volgden. Gekscherend noemen wij onszelf wel eens Thelma en Louise uit de gelijknamige film. Wat kunnen wij een avonturen maken samen! Wat we in elkaar herkennen is het diepe verlangen om thuis te komen in onszelf, bij moeder Aarde, in contact te zijn met Spirit en dienend zijn. Dienend aan de mensen om ons heen, onze clienten en cursisten, aan de wereld en wat daar nodig is.

Anna had het geluk al in haar tienerjaren in contact te zijn met de zweethut en teachings te ontvangen van een Lakota medicine man. In een grote crisis zocht ze de hut weer op in haar leven. Een plek om diepe connectie te maken en waar werkelijk ‘begrepen’ wordt. Ook Mariska vond heling en herkenning de hut, had de moed en inspiratie om zelf de plek in te willen nemen als watergieter en nodigde Anna uit om samen te leren. Zo reizen wij al weer een tijdje als watergietsters in zweethutten. Soms doen we dat apart en soms doen we dat samen, ieder met onze eigen kwaliteiten.

Het is niet gewoon de plek van watergieter te delen. Toch voelen wij een ongelofelijke meerwaarde. We mogen elkaar dragen. Geen ruimte voor alleen doen, strijd, jaloezie en co-dependency. Welkom aan zelf-verantwoordelijkheid, gronding, vertrouwen en support. Niet alleen voor vrouwen, ook voor mannen een voorbeeld.

Mariska van Veenen (1972)
In mijn leven ben ik steeds bezig om wegen en manieren te vinden om het binnenste naar buiten te brengen. Zelfexpressie. Het volle leven te leven, inclusief de rauwe kanten, inclusief vol genieten. Als ervaringsdeskundige weet ik hoe de dood van een geliefde kan ontwrichten en gelijk een bron van intens leven kan worden. Mijn eigen gemis en mijn eigen levenslust neem ik mee in ontmoetingen met mensen. Ik hou van de mix van diepgang en humor, licht en donker, kracht en kwetsbaarheid. De laatste jaren is mijn werk en fascinatie gegroeid over het zijn in ceremonie, het liefst buiten. Mijn liefde voor de natuur, zeilen, de bergen wil ik een steeds grotere plek laten innemen in mijn ontmoetingen met mensen.. Buitenwerk en ceremonie, de muzen en rituelen zijn een prachtige toegangspoort naar het lijf en die wereld voordat we taal hadden, onze essentie. Onze authenticiteit, verbonden met dat wat groter is.
www.theartofbeingyourself.nl

Anna Birnie (1973)
Het leven nemen met alles wat er is en alles wat er niet is. Dat vind ik de grootste klus die er is. Ik heb ervaren dat als ik werkelijk durf te voelen wat mijn verliezen voor mij betekenen, welk effect sommige traumatische ervaringen op mij hebben gehad, ik ontrafel wat van mij of van een ander is, ik ook zoveel meer geniet. Dan heb ik contact met mijn eigen levensstroom en kracht. En kom ik als vanzelf naar buiten met waar ik goed in ben. Veel heb ik mogen ontvangen van Elders uit verschillende tradities. Ik weet mij meer en meer gedragen in dat wat groter is dan jij en ik. Die ruimte neem ik mee in mijn begeleiding, individueel en in groepen. Daarbij zijn de muzen (kunst), werken met het lijf/adem en (sjamanistische) rituelen een bron van plezier en steun. De plek van ceremonieleidster is voor mij diep thuis komen.
www.praktijkdemuzen.nl

De zweethut staat op een mooie buitenplek in Groenekan. De plek is een co-creatie van Rens Mijkamp, Mariska en Anna.