Ik geloof in de kracht van mensen. Ik geloof dat ieder mens de capaciteit in zich heeft om zichzelf aan te kijken en te ontwikkelen. Ik beschouw het als een van mijn belangrijkste kernwaarden.
Ik leg verbindingen die anderen niet zomaar doen. Hoe ik dat doe vraag je? Ja dat vraag ik me soms ook af. Ik span me in om naar het grote geheel te kijken en de overeenkomsten en verbanden te zien. Als klein jochie zat ik de klas en viel me op dat alle radiatoren op dezelfde manier waren aangesloten, behalve één. Daar was de aanvoerleiding verwisseld met de retourleiding.
Nu zul je denken: maakt dat wat uit? Tsja dat wist ik toen ook nog niet maar het viel me wel op dat er daar iets anders gebeurde. De loodgieter kwam er bij en legde uit dat het inderdaad minder goed functioneert dus hij paste het aan.
Dat is dus één van de dingen die ik doe: waarnemen, observeren. Kijken wat opvalt omdat het net even anders is en dan verder kijken: Wat is het effect en willen we daar juist meer of minder van hebben?
Op het moment dat we gaan samen werken dan zet ik steeds alle vermogens in die ik heb. Of dat nu mijn achtergrond is met techniek en kennis over bedrijfsprocessen en organisatieverandering of mijn ervaring met leiderschapsontwikkeling, NLP en systemisch (opstellingen) werk.
Op het moment dat we gaan samenwerken dan is een van de eerste stappen dat we ons bondgenootschap vorm moeten geven (“Design the alliance” in het Engels). Ik zal je om permissie vragen om ook de diepte in te duiken en wat daar is boven te mogen halen omdat ik erin geloof dat in het benoemen en aankijken van datgene wat onderbelicht is waarde zit. Vanuit Deep Democracy omarm ik daarom de kaders dat we in de samenwerking ons in te spannen hebben om er samen beter van te worden. En als we daar dan aan toevoegen dat ieder van ons bereid is om iets nieuws over zichzelf te leren begint er een basis voor samenwerking te ontstaan.
Bij dat doordringen tot de kern komen we soms op een punt dat er iets begint te schuren omdat hetgeen wat we tegenkomen soms lang onvoldoende aandacht heeft gekregen. Daarom is het maken van dat bondgenootschap zo belangrijk. Dat we afspraken hebben gemaakt over wat te doen als het lastig of spannend wordt.
En als we daar dan zijn dan zoeken / kijken we samen naar waar de ruimte is om iets nieuws te ontwikkelen.
Hoe klinkt dat? Bel of mail me, dan spreken we een keer vrijblijvend af om elkaar te leren kennen. Bij voorkeur ergens buiten, in het bos, op het strand, de hei of bij een kampvuur.
